kentgazetesi - Suleyman Ozbakis

Anne ve Baba Eğitimi

Bir ailenin, dünyada sahip olacağı, en değerli varlığı çocuklarıdır. Çocukları için, her anne ve babanın, çabası
ve endişesi, çocuklarının en iyi şekilde yetişmesi içindir.
Bir anne ve babanın yapabileceği en iyi yatırım,
çocuklarına iyi bir eğitim imkânları hazırlamak ve
çocuklarına bırakılacakları, en önemli miras da, onlara sağladıkları eğitim olmalıdır.

Çocuğun eğitiminden, istenilen en iyi sonucu almak,
ancak veli-öğretmen-öğrenci üçgeninin kurulmasıyla mümkün olacaktır. Bu üçgen samimi ve sıkı bir
işbirliğiyle
ve iyi bir iletişimin kurulmasıyla gerçekleşebilir.

Eğitim sadece, çocukları bilgi sahibi yapmak ve
sınavlara hazır hale getirmek olmamalıdır. Ailenizde uygulayacağınız eğitim, çocuklarınızın, duygusal,
sosyal, bedensel ve ahlâkî ihtiyaçlarının ve sorunlarının karşılanmasının yanında, kendi kendine yeten, atak, girişken, sorumluluk alan, soru soran, araştıran,
hakkını arayan, gerektiğinde itiraz eden, liderlik
özelliklerine sahip, kendisi ve çevresiyle barışık
çocuklar yetiştirmesiyle gerçekleşebilir.

Sayın anne ve babalar, çocuğunuza, sadece seni
seviyorum demekle yetinmeyin. “Ben onu içimden severim” diye bir şey yoktur. Sevgi duygu ve iyi düşüncelerin paylaşımıdır. Ailenin sevinçlerine ve
sıkıntılarına çocuklarınızı da ortak ediniz. Bir de aile
içinde yanlış bir düşünce var.
“Anne veya baba döverde severde”
bu yanlış bir düşüncedir. Hor görülen, cezalandırılan,
ya da hem sevip hem de soğuk davranan, anne ve babaların çocukları, bağımlı bir kişilik yapısına sahip
olurlar. Sevgi ve güven içinde büyüyen çocuk,
daha başarılı olur.

Çocuklarınızı dinleyin. Çünkü; etkin dinleme sıcak bir
ilişkinin gelişmesini sağlar.

Bir anne ve baba, çocuklarına şunları asla uygulamamalı. Onlara sert emirler vermek, öğüt ve ahlâk dersi vermek, çözüm ve öneri getirmek, nutuk çekmek, yargılamak, eleştirmek, suçlamak, alay etmek, ad takmak, sınamak, sorgulamak, şakacı davranmak, konuyu saptırmaktır.

Toplumumuzda şöyle bir düşünce vardır.”Hocanın dediklerini yap. Ama gittiği yoldan gitme”
son derece yanlış bir düşüncedir. Aile içinde anne
veya baba, bazı hatalı davranışlarda bulunabilir.
Şunu da unutmayalım ki, çocuklar sizin
söylediklerinizden çok, yaptıklarınızı benimser.
Onlarla iyi bir iletişim kurun. Onları dinleyin.
Anlamaya çalışın. Çocuğunuzu önemsemek, ona değer verdiğinizi gösterir. Özel yaşantılarına, saygı gösterin. Yaşadığı dönemlerdeki, ihtiyaçlarını karşılamak ve
yaşadığı döneme ait sorunların çözümünde, onlara
yardımcı olun.

Sayın anne ve baba, ailenizde adil davranışlarda
bulunun. Öz-üvey, büyük-küçük veya kız-erkek
ayırımı yapmadan, sevgi ve ilginizle, çocuklarınızın
her döneminde, onlara adil davranın.
Yanlarında kesinlikle yalan söylemeyin, tartışmayın,
ve tartışmalarınıza çocuklarınızı katmayın.
Onları bazen tanık, bazen de yargıç olarak kullanmayın. Kardeşleriyle veya komşu çocuklarıyla kıyaslamayın.
İyi veya kötü not aldığında, ikisinin de normal
olduğunu söyleyin. Çocuğunuzun davranışlarını kabul etmiyorsanız, ediyor gibi davranmamalısınız. İçinizden
sevgi gelmiyorsa, seviyormuş gibi görünmemelisiniz.
Sınır koyarak, yasaklayarak, çocuğunuzun
davranışlarını değiştirmeye çalışmayın.
Unutmayın ki bütün çocuklar, yasaklardan nefret eder, Kendinde geliştirme isteğini duyan ve çaba harcayan, yaptığı hataları gördüğünde, bunda ısrar etmeyen,
hatadan dönme olgunluğunu gösterebilen, ana-baba mükemmel bir anne-babadır.